Update sponsoringsproject

Hallo allemaal,

Dit blog staat in het teken van ons sponsoringsproject. Afgelopen week hebben we vijf meiden benaderd die we willen gaan sponsoren. Dinsdag waren de eerste twee meiden, die in Machinjiri wonen (waar de organisatie ook zit), uitgenodigd bij de organisatie. We hebben samen met Judith, die ook onze tolk was tijdens de interviews, hun ideeën besproken. Het eerste meisje was Esther Misoya, 22 jaar en moeder van een zoontje van 2,5. Zij is in 2015 gestopt met school omdat ze zwanger was, maar is wel gelijk naar de middelbare school waarvoor ze geselecteerd was gegaan om te vragen of ze een plekje voor haar konden bewaren. Echter is ze tot nu toe nog niet terug naar school gegaan vanwege gebrek aan geld. Ze was erg blij dat ze door middel van dit project een tweede kans kreeg en was erg gemotiveerd. Ze vroeg namelijk direct of ze nu nog kan starten of dat ze moest wachten tot september. Na een goed gesprek met Judith en Esther (van de organisatie) hierover hebben we besloten dat ze gelijk kon beginnen, als de school hier ook mee instemde. Judith en het meisje zijn woensdagochtend naar de school gegaan om te vragen of het mogelijk was gelijk te beginnen. Esther had geluk, want haar naam stond nog in het systeem. Dit betekende dat ze afgelopen donderdag al gelijk kon beginnen! Woensdag heeft ze alle inkopen gedaan met het geld dat wij haar hadden gegeven. De spullen die ze had gekocht moest ze vervolgens eerst aan ons laten zien voordat ze het schoolgeld kreeg wat betaald moet worden. Dit deed ze allemaal heel netjes en wij hebben er heel veel vertrouwen in dat zij deze tweede kans goed zal benutten.

Het volgende meisje was Agness Manuel, de moeder van een kindje dat bij Baobab Kids op de pre-school zit. Agness is 18 jaar en heeft twee kinderen, een van 3 en een van 9 maanden. We hadden een briefje meegegeven aan haar dochtertje met de vraag of haar moeder op gesprek wilde komen bij Baobab Kids. Agness dacht daarom dat het te maken zou hebben met haar kind en was blij verrast met dit aanbod. In overleg met Judith hebben we namelijk bedacht dat zij misschien wel een goede kandidaat kan zijn voor de tailoring class, waar je leert kleding te maken. Dit leek ons een goede optie aangezien Agness nu de hele dag thuis zit en niks nuttigs kan doen. Uit het interview bleek dat ze erg ongelukkig en onzeker was, omdat ze zelf geen bron van inkomsten heeft. De tailoring class zal haar hopelijk helpen in te laten zien dat zij ook kwaliteiten heeft en na deze tailoring class kan ze hopelijk haar eigen kleding gaan maken en verkopen. De tailoring class duurt 6 maanden en is 5 ochtenden per week. Vandaag hebben wij de benodigde materialen gekocht om deel te kunnen nemen aan deze tailoring class, zoals een schaar, meetlint, naald en draad etc. Aanstaande maandag zal Judith voor haar de eerste maand ‘’college’’ geld betalen en kan ze beginnen!

Donderdag was het tijd voor de andere drie meiden in Nguludi, waar we elke donderdag helpen bij de kliniek. Deze meiden waren uitgenodigd door Lydia, een vrijwilliger op de kliniek die in Nguludi woont en erg betrokken is in de community. Martha Banda was eerst aan de beurt. Zij is 22 jaar en heeft een zoontje van 7 maanden. Zij heeft haar middelbare school niet kunnen afmaken omdat ze tijdens haar examens voor haar zieke vader moest zorgen. Hierdoor heeft ze op één vak na haar examens niet gehaald. Helaas was er daarna geen mogelijkheid meer haar examens over te doen door gebrek aan geld. Martha is een hele slimme meid en in tegenstelling tot de meeste Malawianen erg spraakzaam. Ze komt zelf met erg veel vragen en is niet bang deze te stellen. Terwijl Martha met ons in gesprek was, was haar moeder al aan het uitzoeken bij welke school ze eventueel direct terecht zou kunnen. Vlak voordat we die donderdag weer naar huis gingen kwam haar moeder langs met een overzicht van de kosten voor de St. Joseph school in Nguludi. We hebben Lydia het geld gegeven voor schoolmaterialen en schoolgeld en afgesproken dat Martha het schoolgeld zou krijgen zodra ze de schoolmaterialen kon laten zien. Martha en haar moeder waren ons erg dankbaar en de moeder bedankte ons op de Malawiaanse manier; door de knieën gaan en zachtjes in de handen klappen. 

In Nguludi waren ook twee meiden geselecteerd die graag een business wilden starten. Het eerste meisje was Pauline Epharim. Zij is 21 jaar en heeft een dochtertje van 9 maanden. Op het moment werkt ze bij een peuterspeelzaal maar ze vertelde afgelopen donderdag dat ze al twee maanden niet is uitbetaald. Bovendien bleek uit de interviews dat haar werk niet genoeg oplevert om van te leven. Zij komt namelijk uit een familie van 8 kinderen, waarvan er 4 nog thuis wonen. Echter is zij de enige die de hele familie in de behoeften moet voorzien. De vader is overleden en de andere drie kinderen zijn te jong om te moeten werken, zij is de oudste dus heeft de taak de rest van de familie te verzorgen. Pauline heeft de droom haar eigen peuterspeelzaal te beginnen, maar hiervoor moet nog wel eerst veel worden uitgezocht (gebouw, vergunningen, certificaten). Komende week zal zij de kosten en de mogelijkheden samen met Lydia uitzoeken en op basis van deze uitkomsten gaan we beslissen of dit de beste oplossing voor Pauline is. 

Als laatste was Joyce Maluwa aan de beurt. Zij is een moeder van 21 jaar oud en heeft een dochter van 6. Uit de interviews bleek dat zij een grote last op haar schouders heeft, aangezien ze een single moeder is die ook nog eens voor haar zieke oma moet zorgen. Na de geboorte van haar dochter had ze haar leven nog redelijk goed op orde, aangezien ze een man had van wie ze ook echt hield. Helaas is deze jongen vrij snel na de geboorte van de dochter overleden, wat erg heftig was om te horen. Joyce is daarom totaal niet op zoek naar een andere man, maar hierdoor heeft zij het wel extra zwaar. Ze heeft dagelijks moeite om genoeg voedsel te krijgen en andere basisbehoeften te kunnen vervullen. Ze wilde altijd al een business starten, maar het is haar nooit gelukt genoeg te sparen om zoiets op te kunnen zetten. In het gesprek van afgelopen donderdag kwam naar voren dat ze graag een klein restaurantje zou willen beginnen vlakbij de universiteit in Nguludi, zodat ze de studenten kan voorzien van een maaltijd. Wij hebben dit samen met haar, Judith en Lydia uitgedacht en een inschatting gemaakt van de kosten. Nu gaan ze eerst kijken of er in de buurt een gebouw te huur is en als dit het geval is zal Esther donderdag het startbedrag aan Lydia geven. Lydia heeft ermee ingestemd haar te begeleiden bij het opzetten van het restaurantje, aangezien zij zelf ook ervaring heeft met een business runnen en alles wat daarbij komt kijken (boekhouden, geld op een bankaccount zetten etc.). 

Wij zijn heel erg benieuwd naar de resultaten van al deze meiden en willen jullie ook graag namens de meiden bedanken voor de tweede kans die jullie ze hebben gegeven!! We zullen jullie via ons blog op de hoogte houden van alle verdere ontwikkelingen. De meiden zullen namelijk in de gaten worden gehouden door Esther, Judith en Lydia en wij zullen in contact blijven met hen. Zo komen jullie ook te weten hoe het ervoor staat 😊 Wij zijn erg blij dat wij in deze laatste week nog met eigen ogen hebben kunnen zien hoe dit project in werking wordt gezet. Het is erg mooi om te zien hoe blij je de meiden ermee kan maken. 

Groetjes en tot snellll! Aankomende donderdag zijn we alweer thuis!

Jorissa & Hanne

P.S. een aantal foto's van de meiden volgt snel