Pechvogels

Hallo allemaal,

Niet schrikken van onze titel, zo erg is het nou ook weer niet. We moeten wel echt even onze frustraties kwijt over alle ongelukjes die wij hebben. Laten we maar direct met de deur in huis vallen: Hanne's laptop is vandaag half overleden. Hij gaat nog aan, maar nadat het bureaublad is opgestart geeft hij al snel een zwart scherm. Dus onze hoop voor een goed einde van ons onderzoek is gevestigd op de laptop van Jorissa. We dachten dat we onze ongelukjes nu toch wel hadden gehad. Zeker na verschillende mislukte pogingen tot pinnen waarbij het bedrag uiteindelijk wel van onze rekening afging. De Rabobank wordt ondertussen ook gek van ons. Maar als het bij dit soort ongelukjes blijft kunnen we het nog wel aan. 

Na deze klaagzang dan de nuttige informatie over ons leven. We zouden jullie nog op de hoogte stellen van onze boottocht vorige week zondag. Dit was wel een gelukje, want we hebben nog heel veel dieren gezien. Nijlpaarden, giraffen, zebra's, krokodillen en ook olifanten! Ook de baviaan was niet te missen, want die heeft een spoor achtergelaten op Jorissa's haar....... Ja, dit lees je goed. Nadat we hem in de boom hadden gespot, dacht hij zomaar even te kunnen gaan pissen. Helaas voor Jorissa stond zij hier onder. Het ergste was nog dat dit vóór de boottocht was en het de hele dag er lekker op heeft gezeten. Thuis gekomen wilde zij het wassen, maar helaas hadden we geen stroom en werd dit dus een koude douche in het donker. Maar alles beter dan bavianenpis op je kop.

Vorige week maandag merkten we ook dat het regenseizoen was begonnen. Sinds afgelopen week hebben we namelijk meer regen dan ooit gezien in Malawi, en worden zandwegen uitgehold. Het regent gelukkig dan niet de hele dag, maar er valt af en toe een fikse bui. Ook brengt deze regen helaas een hoop ongedierte met zich mee. We hebben een nieuw soort vlieg ontdekt, door Hanne gedoopt tot 'zwermvlieg'. Dit zijn hele irritante beesten die na een uur van ellende uit elkaar vallen en waarvan de lichamen op duistere wijze verdwijnen. Elke ochtend ligt er alleen een berg met vleugels voor de deur. Waar de lichamen zijn gebleven is het raadsel van deze week. De mieren zijn ook in grote getale aanwezig in ons huis. Nu moeten we eerlijk bekennen dat dit niet geheel onverwachts is aangezien we vier weken niet hebben schoongemaakt. Dit hebben we afgelopen zaterdag maar even goed ingehaald. Alles is weer blinkend schoon, en ja dit keer gaan we dat zo houden. We vinden het idee van mieren in strooopwafels en pinda's die worden weggedragen door mieren niet erg fijn. 

Dan nu de serieuze zaken van onze afgelopen week. Dinsdag en donderdag hebben wij namelijk interviews afgenomen voor ons onderzoek. De interviews waren met tienermoeders en met meiden van dezelfde leeftijd zonder kinderen. De verhalen die hierbij naar voren kwamen waren niet altijd even makkelijk en hebben ons erg geraakt. Veel meiden zijn vroegtijdig van school gegaan door verschillende problemen die ze hebben ondervonden. Met name gebrek aan schoolmaterialen maar ook huwelijken en zwangerschappen behoorden tot de redenen. Veel meiden hebben het zwaar te verduren en zouden hun toekomst graag willen verbeteren. Veel hebben de droom om terug te gaan naar school of om een eigen business te starten om hun familie te onderhouden. Een paar van deze meiden waren erg gemotiveerd en hadden al plannen uitgewerkt om dit te bereiken. Hierin hebben zij alleen een opstapje nodig. Dit opstapje zouden wij ze graag willen geven door middel van een soort sponsoring. Hoe en wat moet nog worden vastgesteld, maar wij willen er zeker van zijn dat het geld voor de juiste dingen wordt gebruikt. Gelukkig hebben we nog 2 maanden om dit allemaal uit te werken. 

Weer een wat luchtiger onderwerp: het weekend. Het begon afgelopen zaterdag met een uitstapje naar het welbekend Shoprite om weer wat luxe inkopen te doen. Op onze weg terug was daar een wat minder leuke verrassing. De enige echte Anderson was een paar meter van ons verwijderd. Voor wie het nog niet weet, Anderson is de directeur van de vorige organisatie die ons waarschijnlijk niet meer erg aardig vindt. Wij waren op dit moment ook te pussy om hem aan te spreken en zijn snel een minibus ingevlucht in de hoop dat hij ons niet had gezien. We gingen naar de shoprite om bakspullen te kopen voor onze Sinterklaasviering van zondag. Sinterklaasviering? Ja, dat doen we ook gewoon in Malawi. Gisteren zijn we naar Limbe afgereisd om Sinterklaas te zien. Elk jaar komen alle Nederlanders uit de buurt daar bij elkaar en ontvangen daar de Sint en zijn pieten. We moesten in Limbe even wachten op onze lift en hebben onze tijd daar doorgebracht met wat dronken mannen (neehoor mama ze waren niet eng). Eentje was erg onder de indruk van onze afkomst en wist precies waar we vandaan kwamen. "What is your language?" Waarop wij zeiden: "Dutch'". "Ahhh yeahh, you are from Dutchland!". Dit maakte ons erg aan het lachen omdat hij het echt meende. Uiteindelijk waren we toch blij dat we werden opgehaald want de dronken mannen bleven maar kletsen. Ook wilden we natuurlijk heel graag naar Sinterklaas. Deze middag voelde alsof we weer even in Nederland waren. We hebben in Malawi nog nooit zo veel blanke mensen bij elkaar gezien. Voor de kinderen was het geweldig omdat er een echte Sinterklaas en zwarte pieten waren. Ja, ze waren zwart want hier heerst geen zwartepietendiscussie. De pieten waren namelijk gewoon Nederlanders die geschminkt waren. Voor de volwassenen was het ook een feestje aangezien iedereen iets lekkers had meegenomen. Onze eigen gebakken cake viel ook in de smaak.

Ondertussen is onze laatste week van dit jaar bij de organisatie aangebroken. Esther gaat 5 december namelijk voor een maand naar Nederland en dus is de organisatie tijdelijk gesloten. In die tijd gaan wij bezig met ons onderzoek, maar ook lekker vakantie vieren aan het lake. Daar kijken we erg naar uit, maar we beseffen nu ook hoe snel de tijd hier gaat. Na deze week, zullen we in januari nog maar 2,5 week bij de organisatie zijn voordat we weer naar Nederland gaan. 

Hopelijk hebben we jullie volgende week alleen maar gelukjes te melden

Veel liefs van de zwermvlieg-haters, Jorissa & Hanne